علی فرزدقی

علی فرزدقی . [ ع َ ی ِ ف َ رَ دَ ] (اِخ ) ابن فضال بن علی بن غالب بن جابربن عبدالرحمان بن محمدبن عمروبن عیسی بن حسن ابن زمعه ٔ مجاشعی قیروانی . مشهور به فرزدقی و مکنی به ابوالحسن . وی ادیب و نحوی و صرفی و لغوی ومفسر و مورخ و عروضی بود. در هجر متولد شد و شروع به جهانگردی کرد و سرانجام در بغداد ساکن گردید. و درآنجا به تدریس نحو و لغت پرداخت و از جماعتی از شیوخ مغرب حدیث نقل کرد و با نظام الملک نیز مرتبط گشت . و در دوازدهم ربیعالاول سال 479 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1- اکسیرالذهب فی صناعة الادب و النحو. 2- البرهان العمیدی فی التفسیر، در بیست مجلد. 3- الدول فی التاریخ . 4- شرح معانی الحروف رمانی . 5- الفصول فی معرفةالاصول . و نیز او را اشعاری است . (از معجم المؤلفین ج 7 ص 565). و نیز رجوع به ابوالحسن مجاشعی شود.