علی قرمطی

علی قرمطی . [ ع َ ی ِ ق ِ م َ ] (اِخ ) ابن فضل بن احمد قرمطی . از کسانی است که مدتی بر یمن حکومت کردند. وی نخستین بار در سال 290 هَ . ق . در کوه مسور (واقع در کوکبان یمن ) شروع به دعوت برای مهدی منتظر (ع ) کرد و عده ٔ کثیری از مردم قبایل به وی گرویدند و او زبید و صنعاء را نیز به تصرف آورد و ادعای پیغمبری کرد و مدت سیزده سال با قدرت تمام سلطنت داشت به طوری که مؤذن وی در اذان میگفت «اشهد أن علی بن الفضل رسول اﷲ». او «مذیخرة» را که از اعمال صنعاء بود به پایتختی خویش انتخاب کرده بود و در سال 303 هَ . ق . مسموم گشت و گویند که طبیبی بغدادی به نام «شریف » اورا مسموم کرد. (از الاعلام زرکلی چ دوم ج 5 ص 135).