علی قزوینی

علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن علی بن عبداﷲبن احمد قزوینی . ملقب به تاج الدین و مکنی به ابوالحسن یا ابوتراب . شاعر قرن ششم هَ . ق . بود و نزد فضل اﷲ راوندی تحصیل کرد. او را دیوانی است در ده هزاربیت که غالب اشعار آن در مدح آل رسول (ص ) است . (از معجم المؤلفین از فوائد الرضویه ٔ عباس قمی ج 1 ص 309) (از الذریعه ج 9 ص 744 از الفهرست منتخب الدین ).