علی لخمی

علی لخمی .[ ع َ ی ِ ل َ ] (اِخ ) ابن عطیةبن مطرف بن سلمه ٔ لخمی بلنسی . مشهور به ابن زَقّاق و مکنی به ابوالحسن . شاعربود و نزد محمد بطلیوسی به تلمذ پرداخت و بسیاری ازبزرگان را مدح کرد. وی در حدود سال 530 هَ . ق . درگذشت . سال وفات او را 528 هَ . ق . نیز گفته اند و سن او کمتر از چهل سال بود. او را دیوان شعری است . (از معجم المؤلفین از فهرس المؤلفین بالظاهریة و التکمله ٔ ابن أبار ص 663). و نیز رجوع به ابن زقاق شود.