علی مشد

علی مشد. [ ع َ ی ِ م ُ ش ِدد ] (اِخ ) ابن عمربن قزل بن جلال ترکمانی . مشهور به مشد و ملقب به سیف الدین و مکنی به ابوالحسن . شاعر و از امراء بود. وی در سال 602 هَ . ق . در مصر متولد شد و در روز عاشورای سال 656 هَ . ق . در دمشق درگذشت . او را دیوان شعری است . (از معجم المؤلفین ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : الوافی صفدی ج 12 ص 128. البدایه ٔ ابن کثیر ج 13 ص 197. النجوم الزاهره ٔ ابن تغری بردی ج 7 ص 64. شذرات الذهب ابن عماد ج 5ص 280. حسن المحاضره ٔ سیوطی ج 1 ص 327. ایضاح المکنون بغدادی ج 491. هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 710.