علی مؤید

علی مؤید. [ ع َ ی ِ م ُ ءَی ْ ی ِ ] (اِخ ) (خواجه ...) سبزواری سربداری . یازدهمین و آخرین امیر سربداری . وی از امرای خواجه وجیه الدین مسعود بود و به واسطه ٔ بزرگزادگی و دینداری شهرت داشت وپس از قتل پهلوان حسن که دهمین امیر سربداران بود حکومت ملک سربداران را به دست گرفت و در ترویج تشیع جهد فراوان کرد. او در ابتدای سلطنت ، درویش عزیز مجدی را به جنگ ملک معزالدین حسین کرت روانه کرد اما وقتی درویش به نیشابور رسید نسبت به او تغییر عقیده داد، او را دستگیر کرد و در سال 772 هَ . ق . به قتل رساند. بعداً چون بین او و امیر ولی اختلاف افتاد و امیرولی سبزوار را محاصره کرد، خواجه علی از امیرتیمور گورکانی کمک خواست و امیرتیمور در سال 786 هَ . ق . به خراسان آمد و خواجه علی و جمیع خاندان او از ملازمان وی شدند و خواجه بدین ترتیب قریب هفت سال با اقربای خود در رکاب امیرتیمور بود و در سال 788 هَ . ق . در خرم آباد لرستان در ضمن جنگی تیری به او اصابت کرد و به قتل رسید و با درگذشت او سلسله ٔ سربداران منقرض گردید. وی در ترویج علم و ادب بخصوص در استحکام مبانی تشیع سعی بسیار کرد و شیخ شهید مکی کتاب لمعه ٔ دمشقیه ٔ خود را به نام وی تألیف کرد و به خراسان فرستاد. (از تاریخ مفصل ایران ، مغول ، عباس اقبال ص 476) (از حبیب السیر چ کتابخانه ٔ خیام ج 3 ص 366 و 438).