علی وزان

علی وزان . [ ع َ ی ِ وَزْ زا ] (اِخ ) ابن محمد وزان حلبی . مکنی به ابوالحسن . وی نحوی و عروضی بود و بیش از سال 356 هَ . ق . می زیست . گمان میرود که وی در عهد سیف الدولةبن حمدان به سر می برد. او را کتابی است در علم عروض . (از معجم المؤلفین از معجم الادباء یاقوت ج 15 ص 56 و بغیةالوعاة سیوطی ص 355).