علی یزدی

علی یزدی . [ع َ ی ِ ی َ ] (اِخ ) ابن شیخ حاجی یزدی . ملقب به شرف الدین . ادیب و مورخ و شاعر نیمه ٔ دوم قرن هشتم و نیمه ٔاول قرن نهم هَ . ق . در یزد. وی مرید ملا حسین اخلاطی حروفی بود لذا او را اعتقادی راسخ به خواص حروف بوده است . سال درگذشت او را به اختلاف 830، 834، 850، 853 و 858 هَ . ق . ذکر کرده اند. او راست : 1- تمرنامه . 2- حقائق التهلیل . 3- حلل مطرز در معما و لغز. 4- دیوان شعر. 5- شرح قصیده ٔ بردة در مدح نبی (ص ). 6- ظفرنامه ، در تاریخ تیمور. 7- کتابی در اسطرلاب . 8- کنه الزاد در علم وفق اعداد. 9- منتخب حلل . 10- مواطن . که غالب آنها در معما باشد. (از الذریعه ٔ ج 9 ص 517).