عماد طوسی

عمادطوسی . [ ع ِ دِ ] (اِخ ) محمدبن علی بن حمزه ٔ طوسی مشهدی ، مکنی به ابوجعفر و ملقب به عمادالدین و مشهور به عماد طوسی و ابن حمزه . وی از علما و فقهای بزرگ امامیه در قرن ششم بود که به جهت نسبت به کتاب «الوسیلة» گاهی او را «صاحب الوسیلة» نیز گویند. وی باشیخ منتخب الدین (متوفی در سال 585 هَ . ق .) معاصر بود ولی سال وفاتش معلوم نیست . درگذشت او در کربلا بودو در خارج باب النجف مدفون است . او راست : 1- ثاقب المناقب فی المعجزات الباهرات للنبی (ص ) والائمة المعصومین الهداة. 2- السرائع فی الشرائع. 3- الواسطة. 4- الوسیلة. (از ریحانة الادب ج 3 ص 130 از روضات الجنات ص 594 و الذریعة ج 5 ص 5 و اعیان الشیعة ج 6 ص 65).