عمر
نویسه گردانی:
ʽMR
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن احمد، مکنی به ابوحفص و مشهور به ابن شیخ . وی از اهالی رأس الجبل بود (1237 - 1329 هَ .ق ). او را رسائلی در مسائل شرعی است . (معجم المؤلفین ج 7 ص 273 از اعلام الشرقیه ٔ مجاهد).
واژه های همانند
۵۳۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۱ ثانیه
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن حمدبن خلیل سکونی . رجوع به عمر سکونی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن خالدبن عبدالملک مرورودی . رجوع به عمر مرورودی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲبن عمویة. رجوع به عمر سهروردی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲبن محمدبن مسلمه ٔ تجیبی . رجوع به عمر تجیبی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲ ازدی شلوبینی یا شلوبین . رجوع به عمر شلوبینی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عمر خبازی خجندی . رجوع به عمر خبازی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن محمدبن ابی الخیر. رجوع به عمر هاشمی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن منصور. رجوع به عمر امینی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن یوسف ازدی . رجوع به عمر ازدی شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن محمد مالکی . رجوع به ابوالفرج (مالکی ...) شود.