عمر ایوبی

عمر ایوبی . [ ع ُ م َ رِ اَی ْ یو ] (اِخ ) ابن شاهنشاه بن ایوب ایوبی . ملقب به تقی الدین و مظفر. وی برادرزاده ٔ سلطان صلاح الدین ، و شخصی شجاع بود و او را جنگهایی با فرنگی هارخ داده است . تولد او در «فیوم » مصر روی داد و بسال 582 هَ .ق . از جانب عم خود حاکم حماة گشت و در سال 587 هَ .ق . در آنجا درگذشت . وی شخصی فاضل و ادیب بودو شعر نیکو می سرود. (از الاعلام زرکلی از وفیات الاعیان ج 1 ص 383 و خطط مبارک ج 6 ص 15). رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 7 ص 588 و طبقات سلاطین اسلام ص 68 شود.