عمر سهروردی

عمر سهروردی . [ ع ُ م َ رِ س ُ رَ وَ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲبن عمویه ٔ قرشی تیمی بکری سهروردی ، مکنی به ابوحفص و ملقب به شهاب الدین . فقیه ، مفسر و صوفی قرن ششم و هفتم هجری . وی به سال 539 هَ .ق . در سهرورد تولد یافت . او شیخ بغداد گشت و سرانجام بسال 632 هَ .ق . در بغداد درگذشت . او راست : 1- جذب القلوب الی مواصلة المحبوب . 2- السیرو الطیر. 3- عوارف المعارف . 4 - نخبةالبیان فی تفسیر القرآن . (از الاعلام زرکلی ). رجوع به مآخذ ذیل شود: وفیات الاعیان ج 1 ص 380، الحوادث الجامعة ص 74، الشذرات ج 5 ص 153، البدایة و النهایة ج 13 ص 138، طبقات الشافعیة ج 5 ص 143 و حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 334.