عمر شافعی
نویسه گردانی:
ʽMR ŠAFʽY
عمر شافعی . [ ع ُ م َ رِ ف ِ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن سعیدبن ابراهیم بن محمد زهری شافعی . مشهور به ابن حمامة. وی فقیه و از فرزندان سعدبن ابی وقاص بود. در ذیقعده ٔ سال 348 هَ .ق . متولد شد و در جمادی الاَّخره ٔ 434 هَ .ق . در بغداد درگذشت . اورا تصنیفاتی در مناسک است . (از معجم المؤلفین از طبقات الشافعیه ٔ سبکی ج 4 ص 7، و هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 781، و طبقات الشافعیه ٔ اسنوی ، نسخه ٔ خطی ).
واژه های همانند
۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
عمر شافعی . [ ع ُ م َ رِ ف ِ] (اِخ ) ابن ابراهیم عجمی . رجوع به عمر عجمی شود.
عمر شافعی . [ ع ُ م َ رِ ف ِ ] (اِخ ) ابن احمدبن ابی بکر. رجوع به عمر رازی شود.
عمر شافعی . [ ع ُ م َ رِ ف ِ ] (اِخ ) ابن احمدبن علی . رجوع به عمر هلالی شود.
عمر شافعی . [ ع ُ م َ رِ ف ِ ] (اِخ ) ابن احمدبن علی شماع . رجوع به عمر شماع شود.
عمر شافعی . [ ع ُ م َ رِ ف ِ ](اِخ ) ابن احمدبن عمر شافعی ، مکنی به ابوحفص و مشهور به ابن سریج . فقیه بود و در سال 340 هَ .ق . درگذشت . او را...
عمر شافعی . [ ع ُ م َ رِ ف ِ ] (اِخ ) ابن احمدبن محمد. رجوع به عمر بلبیسی شود.