عمر شلوبینی . [ ع ُ م َ رِ ش َ ل َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲ ازدی شلوبینی (شلوبین )، مکنی به ابوعلی . نحوی و لغوی قرن ششم و هفتم هجری . وی بسال
562 هَ .ق . در اشبیلیة تولد یافت و در همین شهر بسال
645 هَ .ق . درگذشت . اوراست :
1- تعلیقی بر کتاب سیبویه .
2- التوطئه ، که خلاصه ای از «القوانین » خود مؤلف است .
3- شرح مقدمه ٔ جزولیة، در نحو.
4- القوانین ، در علم زبان عربی . شلوبینی نسبت است به قلعه ٔ شلوبین یا شلوبینیة
۞ در جنوب اندلس . (از الاعلام زرکلی از وفیات الاعیان ج
1 ص
382، و روض المناظر ابن شحنة).