عمر مطوعی

عمر مطوعی . [ ع ُ م َ رِ م ُطْ طَوْ وِ ] (اِخ ) ابن علی مطوعی ، مکنی به ابوحفص . ادیب ، شاعر و از اهالی نیشابور بود. وی ابتدا در خدمت امیر ابوالفضل میکالی سر میکرد و کتاب «دَرج الغرر و دُرج الدرر» را درباره ٔ محاسن نظم و نثر میکالی نوشت ، سپس کتاب «حمد من اسمه أحمد» را در مقابل کتاب «فضل من اسمه الفضل » ثعالبی (صاحب یتیمة) نوشت . او را کتابهای دیگری نیز می باشد که از آنجمله است : أجناس التجنیس . وی در حدود سال 440 هَ .ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی از یتیمةالدهر ج 4 ص 311، و اللباب ج 2 ص 151).