عمیدالملک کندری

عمیدالملک کندری . [ ع َ دُل ْ م ُ ک ِ ک ُ دُ ] (اِخ ) محمدبن منصور کندری نیشابوری جراحی ، مکنی به ابونصر و ملقب به عمیدالملک و عمیدخراسان . اولین وزیر در حکومت سلجوقیان . وی بسال 412یا 415 هَ .ق . در کندر از قرای نیشابور متولد شد و علم فقه در آنجا آموخت . و چون طغرل بیک اولین سلطان دولت سلجوقی به نیشابور درآمد، ابونصر به دربار او بعنوان کاتب راه یافت و اندکی بعد نزد سلطان تقرب حاصل کرد و به وزارت رسید و لقب عمیدالملک یافت . و وی چون بر زبان عربی و فارسی تسلط کامل داشت ، پیوسته واسطه بین طغرل بیک و القائم خلیفه ٔ عباسی بود. و سرانجام در عهد الب ارسلان و به سعایت خواجه نظام الملک ، عمیدالملک به سال 456 هَ .ق . کشته شد و سر او را به کرمان نزد عضدالدوله الب ارسلان بردند. عمیدالملک وزیری دانشمند و مدبر بود و در وفور عقل و کیاست شهرت داشت . رجوع به مآخذ ذیل شود: حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 486. دستورالوزراء ص 148. تجارب السلف ص 261. الاعلام زرکلی ج 3 ص 991. تاریخ ابن خلکان ج 2 ص 184. تتمه ٔ صوان الحکمة ص 108 و سایر صفحات . اخبارالدولة السلجوقیة.