عینة

عینة. [ ن َ ] (ع اِ) وام که در آن وام دهنده را نفعی نباشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). عبارتست از اینکه شخصی نزد شخص دیگر رود و وامی طلب کند. وام دهنده به طمع سودی که از راه وام دادن به دست نمی آید به دادن وام راغب نگردد و گوید این جامه را که بیش از ده درهم ارزش ندارد به دوازده درهم به تو بفروشم ، مشروط بر اینکه قیمت آن را در فلان موعد بپردازی . و بدینوسیله دو درهم برای خود سود در نظر گیرد در برابر مدتی که برای ادای دین مدیون معین کرده است .(از کشاف اصطلاحات الفنون ) (از تعریفات جرجانی ) (از اقرب الموارد). || بهای پیشین . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سلف و بهای پیشین . (ناظم الاطباء). سلف . (اقرب الموارد). نسیه . (دهار). || بهترین و برگزیده ٔ شتران . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نیکو و برگزیده از مال ، بمعنی عیمة: خرج فی عینة ثیابه ؛ با لباسهای نیکوی خود خارج شد. و «عینةالخیل »؛ نیکو از اسبان . (از اقرب الموارد). || ماده ٔ جنگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ماده ٔ جنگ وکارزار. (ناظم الاطباء). مادةالحرب . (اقرب الموارد). || گرداگرد چشم گوسپند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، عین . (اقرب الموارد). || ثوب عینة (بصورت اضافه )؛جامه ٔ نیک روگاه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جامه ٔ نیکو در نگاه چشم . (از اقرب الموارد).