غداد مشک . [ غ َدِ م ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) این ترکیب در ابیاتی چند از دیوان البسه ٔ نظام قاری آمده ولی جامع دیوان غداد مشک را جزء لغات لاینحل و مشتبه دیوان مزبور ذکر کرده است
۞ : میارا رخت والا از غداد مشک ولا وسمه
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را.
نظام قاری (دیوان البسه ص 37).
در شدّه ریشه دید به والا غداد مشک
از سر گرفت دل هوس زلف و خان دوست .
نظام قاری (دیوان البسه ص 41).
این همه بر جامه ٔ والا غداد مشک و زر
شاهدان خویش از برای عرض کالا می کنند.
نظام قاری (دیوان البسه ص 37).
در دیوان مزبور این ترکیب به صورت مشک و غداد نیز آمده
: چهره ٔ شاهد والا به جز از مشک و غداد
هیچکس بر سر بازار سیه کرد، نکرد.
نظام قاری (دیوان البسه ص 59).