غده ٔ وزی . [ غ ُدْ دَ
/ دِ ی ِ وَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) به شکل و درشتی یک بلوط است و در حالی که میانی و قرینه دار است در ناحیه ٔ بالائی دبر قرار دارد و قسمت اولیه ٔ حالب (مجرای کلیه ) و مجاری دفعکننده را که از هر طرف با جهش به حالب باز میشوند احاطه می کند و حفره ای مخصوص ایجاد می کند که آن را اوتریکول پروستاتیک
۞ نامند. بافت غده ای دارای قسمتی درونی به نام غده های پروستاتیک
۞ است و این قسمت از پودی ضخیم که از بافتهای ملتحمه تشکیل یافته اند و از الیاف عضله ای مثلثی و شیاردار، احاطه شده است ، این غده های کوچک به هر طرف ورومونتانوم
۞ بازمیشوند و مایع غلیظ سفیدرنگی به نام مایع پروستاتیک در درون آنها قرار دارد. کار عمده ٔ پروستات بزرگ شدن و نمو غده است و در بسیاری از پیران یافت می شود.