غرقه شدن . [ غ َ ق َ
/ ق ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) غرق شدن . در آب فروشدن . خفه شدن در آب . غریق شدن
: دهان خشک و غرقه شده تن در آب
ز رنج و ز تابیدن آفتاب .
فردوسی .
چو خورشیدتابان ز گنبد بگشت
به خون غرقه شد کوه و دریا و دشت .
فردوسی .
به دل گفت گر با نبی و وصی
شوم غرقه ، دارم دو یار وفی .
فردوسی .
گرد گرداب مگرد، ارت نیاموخت شنا
که شوی غرقه چو ناگاهی ناغوش خوری .
لبیبی (از فرهنگ اسدی نسخه ٔ نخجوانی ).
ایشان بر چپ و راست در آن جویها گریخته غرقه شدند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص
467).
غرقه شده ای به بحر دنیا در
یا هیچ همی به دین نپردازی .
ناصرخسرو.
غرقه نشدی به پیش کشتی
گر نیستیی به غایت احمق .
ناصرخسرو.
تا غرقه نشد سفینه در آب
رحمت کن و دست گیر و دریاب .
نظامی .
زآب خوردن تنش به تاب افتاد
عاقبت غرقه شد در آب افتاد.
نظامی .