غریب آمدن . [ غ َ م َ دَ ] (مص مرکب )شگفت آمدن . عجیب به نظر آمدن . شگفت جلوه گر شدن . غریب نمودن . استغراب . (تاج المصادر بیهقی )
: غریب نآیدش از من غریو گر شب و روز
بناله رعد غریوانم و به صورت غرو.
کسائی .
نه آن میوه ای کو غریب آیدت
کزو تا توانی نصیب آیدت .
نظامی .
رجوع به غریب نمودن شود.