غزال کعبه

غزال کعبه . [ غ َ ل ِ ک َ ب َ ] (اِخ ) در کتب سیر مسطور است که در زمان جاهلیت آهوبره ٔ طلا در چاه زمزم یافتند، و از آنجا در کعبه آویختند، چون مدتی آویخته ماند اهل کعبه غزال کعبه نامش کردند. (آنندراج ). بیرونی در الجماهر گوید:ملوک اسلام خانه ٔ کعبه را گرامی میداشتند و چیزهای گرانبها بدان اهداء میکردند و در این کار از عبدالمطلب تأسی می جستند. وی هنگام حفر چاه زمزم که دیرزمانی متروک شده بود شمشیرهای قلعی در آنجا یافت که در درکعبه صرف گردید و نیز دو غزال زرین و مرصع پیدا شد که یکی از آنها را برای آرایش در به کار برد و دیگری را در داخل کعبه آویخت و در آویختن آن به پیغمبر اسلام تأسی کرد (؟) که او برسم زرینی را که باذان فارسی موقع اسلام آوردن از یمن به وی اهداء کرده بود در کعبه آویخت ، و خواست او از این کار تبری از مجوسیت و ترک رسوم آن بود. پس از پیغامبر، عمربن خطاب نیز به پیروی از او دو هلال را با گاودوشه و دو قدح ساخته شده از گوهر گرانبها که مرصع به گوهر فاخر و زبرجد عالی بود و از مداین به وی فرستاده بودند در کعبه آویخت و این امر در زمان خلفای بعدی نیز همچنان صورت میگرفت . برای اطلاع بیشتر رجوع به الجماهر ص 66 و 67 شود.