غزل برداشتن

غزل برداشتن . [ غ َ زَ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) غزل سراییدن . غزل گفتن . غزل خواندن :
غزل برداشته رامشگر رود
که پدرود ای نشاط و عیش پدرود.

نظامی .

مطرب از درد محبت غزلی خوش برداشت ۞
که حکیمان جهان را مژه خون پالا بود.

حافظ (از آنندراج ).