غلامحسین خان درویش

غلامحسین خان درویش . [ غ ُ ح ُ س َ ن ِ دَرْ ] (اِخ ) در سال 1251 هَ . ش .متولد شد. پدرش موسوم به حاجی بشیر از مردم طالقان بود که به موسیقی هم کمی آشنایی داشت و اندکی سه تار مینواخت . فرزندش را به موزیک دارالفنون سپرد. غلامحسین در آنجا به فراگرفتن خط، موسیقی و نواختن شیپور کوچک و طبل مشغول شد. وی بعدها با کمال السلطنه (پدر ابوالحسن صبا) دوست شد. این شخص از نزدیکان شعاع السلطنه پسر مظفرالدین شاه بود و همین سبب شد که غلامحسین خان جزء نوازندگان مخصوص شعاع السلطنه گردید. او را آثار متعدد است از آن جمله پیش درآمدها و تصنیفها و قطعات متفرقه است . درویش هنرمندی بی تکلف و بسیار متواضعبود. طبعی لطیف و حساس و ذوقی سرشار داشت . این استاد در شب چهارشنبه دوم آذرماه سال 1305 هَ . ش . بواسطه ٔ حادثه ٔ تصادم با اتومبیل به سختی مجروح شد و تقریباً بلافاصله وفات یافت و در قریه ٔ امامزاده قاسم در جوار مزار ظهیرالدوله دفن گردید. رجوع به سرگذشت موسیقی ایران بخش اول صص 296 - 325 رجوع به درویش شود.