غم پرست . [ غ َ پ َ رَ ] (نف مرکب ) غمخوار. آنکه غم کسی یا چیزی را خورد
: روز و شب خوابم نمی آید بچشم غم پرست
بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع.
حافظ.
غم پرستان ترا با عیش و عشرت کار نیست
در شراب «اعظم » بامید خمار افتاده است .
علیقلی خان اعظم (از آنندراج ).