غم داشتن

غم داشتن . [ غ َ ت َ ] (مص مرکب ) غصه داشتن . || در اندیشه ٔ کسی یا چیزی بودن . اعتنا و توجه داشتن به چیزی یا کسی . باک داشتن از کسی یا چیزی :
همه روز گر غمخوری غم مدار
چو شب غمگسارت بود در کنار.

سعدی (بوستان ).

کو فرض خدا نمیگزارد
از قرض تو نیز غم ندارد.

سعدی (گلستان ).

آن پی مهر تو گیرد که نگیرد غم خویشش
وآن سر وصل تو دارد که ندارد غم جانش .

سعدی (بدایع).

از حادثه لرزند بخود کاخ نشینان
ما خانه بدوشان غم سیلاب نداریم .

صائب تبریزی .

- امثال :
غم نداری بز بخر ، نظیر: کور بیکار مژه ٔ خود را میکند.