غنیمت دانستن

غنیمت دانستن . [ غ َ م َ ن ِ ت َ ] (مص مرکب ) غنیمت شمردن . اغتنام . مغتنم شمردن . فرصت شمردن . رجوع به غنیمت شود :
صاحباعمر عزیز است غنیمت دانش
گوی خیری که توانی ببر از میدانش .

سعدی (غزلیات ).

غنیمت دان چو میدانی که هر روز
ز عمر مانده روزی میشود کم .

سعدی (بدایع).

هر که را با دوستانی عیش می افتد زمانی
گو غنیمت دان که نادر در کمند افتد شکاری .

سعدی (خواتیم ).

شب صحبت غنیمت دان و داد خوشدلی بستان
که مهتابی دل افروز است و طرف لاله زاری خوش .

حافظ.

غنیمت دان و می خور در گلستان
که گل تا هفته ٔ دیگر نباشد.

حافظ.

شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد.

حافظ.

- امثال :
غنیمت دان دمی تا یکدمت هست .

؟ (امثال و حکم دهخدا).