غوطه خوردن

غوطه خوردن . [ طَ / طِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) فروشدن در آب . در آب شدن . ناغوش خوردن . سر به آب فروبردن . فرورفتن در آب . غوته خوردن . غوته زدن . غوطه ور شدن . انغماس . انغساس . قمس . غمس . غوص . رجوع به غوطه و غوته شود :
به دل گفت پیکار با ژنده پیل
چو غوطه ست خوردن به دریای نیل .

فردوسی .

چون ماهی شیم کی خورد غوطه ٔ غوک
کی دارد جغد خیره سر لحن چکوک ؟!

لبیبی (ازفرهنگ اسدی ذیل چکوک ).

شیر ... غوطه بخورد و جان شیرین به مالک سپرد. (کلیله و دمنه ). در قعر دریا ... غوطه خوردن ... خطر است . (کلیله و دمنه ).
بر گنج سایه از پی بذل زر افکنی
در بحر غوطه از پی در ثمین خوری .

خاقانی .

بحر ارنه غوطه خوردی در بحر کف خسرو
کی عذب وصاف بودی چون زمزم مطهر.

خاقانی .

و به دریای فکرت غوطه خوردن گرفت . (سندبادنامه ص 302). توبه کردم که نیز در این دریا خوض نکنم و در این گرداب غوطه نخورم . (سندبادنامه ص 270). حکیم فرمود غلام را به دریا انداختند و چند نوبت غوطه خورد. (گلستان سعدی ).
آنکه خورد غوطه به آب اندرون
کی رود آن لحظه به خواب اندرون .

امیرخسرو (از آنندراج ).

وآنکه در بحر غوطه می نخورد
سلک در و گهر کجا یابد؟

ابن یمین .

تاجبخشا منم آن قلزم معنی که خورد
نه فلک همچو صدف غوطه به دریای دلم .

حسین ثنائی (از آنندراج ).

|| غرق شدن . (از ناظم الاطباء).