غول الرجام . [ غ َ لُرْ رُ ] (اِخ ) نام جایی است . (منتهی الارب )
۞ (تاج العروس ). یاقوت در معجم البلدان این شعر لبید را آورده
: عفت الدیار محلها فمقامها
بمنی تأبد غولهافرجامها.
سپس گوید: غول و رجام دو کوه اند. رجوع به معجم البلدان ذیل غول و هم ماده ٔ غول شود.