غیاث الدین . [ ثُدْ دی ] (اِخ )(ملا...) علی . مردی خوشخو بود. این رباعی از اوست :
خوبان که ز جام حسن مستند همه
هر عهد که بستند شکستند همه
با عاشق خویش آشنایی نکنند
بیگانه و بیگانه پرستند همه .
(از مجالس النفائس ص 152).
در جای دیگر از همین کتاب (ص
383) این شاعر بمناسبت شغل رنگرزی که داشت به نام غیاث الدین صباغ ذکر شده است .