غیاث الدین
نویسه گردانی:
ḠYAṮ ʼLDYN
غیاث الدین . [ ثُدْ دی ] (اِخ ) علی بن کمال الدین حسین کاشانی . از اطبای نامی اواخر قرن دهم هجری . او به سال 987 هَ . ق . از سیدحسین مجتهد کرکی اجازه داشته است . او راست : کتاب الادویة المفردة و کشف الاسرار فی بیان الادویة المفردة و المرکبة که برای شاه اسماعیل صفوی تألیف کرده است . (از ریحانة الادب ج 3).
واژه های همانند
۱۳۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۷ ثانیه
غیاث الدولة و الدین . [ ثُدْ دَ ل َ ت ِ وَدْ دی ] (اِخ ) لقب بعض سلجوقیان از ملوک بنگال که بر سکه های آنان نقش شده است . (از النقود العربی...
غیاث السلطنة و الدین . [ ثُس ْ س َ طَ ن َ ت ِ وَدْ دی ] (اِخ ) میرزا بایسنقر. رجوع به بایسنقر، میرزا بایسنقر، تاریخ حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 59...