غیاث الدین . [ ثُدْ دی ] (اِخ ) محمدبن ملکشاه بن الب ارسلان ، مکنی به ابوشجاع . ششمین از سلجوقیان بزرگ ایران . نخست حاکم بغداد بود (
492 هَ . ق .). پس از مرگ پدرش با برادرش بر کیارق جنگ کرد (
485 هَ . ق .)
۞ ، و سرانجام در سال
498 به سلطنت رسید. (از معجم الانساب زامباور ج
2 ص
333). خواندمیر گوید: سلطان غیاث الدین محمد به سال
511 هَ . ق . درگذشت . عمر وی
37 و مدت سلطنتش
13 سال بود. سعدالملک آوجی ، فخرالملک و ضیاءالملک احمدبن نظام الملک از وزیران وی بودند. (حبیب السیر چ خیام ج
2 ص
504). رجوع به همین کتاب صص
503 -
504، فهرست اخبار الدولة السلجوقیه ، تتمة صوان الحکمة ص
151 و محمدبن ملکشاه شود.