غیاث الدین . [ ثُدْ دی ] (اِخ ) محمد نیشابوری . متخلص به سامی . وی قاضی مشهد و هرات بود، و در شعر یدی طولی ̍ داشت ، و هر شعری را که بدان آگاهی می یافت پاسخ میگفت . این مطلع از اوست :
ای در دلت از عاشقان بی موجبی آزارها
رنجند از هم دوستان اما نه این مقدارها.
(از تحفه ٔ سامی صص 76 - 77).
و رجوع به الذریعه ذیل دیوان غیاث الدین محمد نیشابوری القاضی شود.