فتح بن علی

فتح بن علی . [ ف َ ح ِ ن ِ ع َ] (اِخ ) ابن محمد بنداری . وی در اصفهان متولد شد. ودر حدود سال 620 هَ . ق . به شام سفر کرد. و چون بر دو زبان پارسی و عربی تسلط کافی داشت از طرف عیسی بن ابی بکربن ایوب پادشاه شام مأمور ترجمه ٔ شاهنامه ٔ فردوسی به زبان عربی گردید. ترجمه ٔ او از روی نسخه ای که در سال 384 هَ . ق . بوسیله ٔ فردوسی تدوین شده بود صورت گرفته و به همین سبب متن اصلی آن برخی از قسمتهای شاهنامه ٔ کامل را ندارد. این ترجمه را فتح بن علی خود، الشاهنامه نامیده است . اخیراً در سال 1350 هَ .ق . / 1932 م . عبدالوهاب عزام مصری کتاب الشاهنامه را، پس از مطابقه ٔ نسخه های مختلفی که از آن در کتابخانه ٔ دانشگاه کیمبریج و نیز در برلن موجود بود تصحیح کرد و به چاپ رسانید و مقدمه ای محققانه بر آن افزود.(از کتاب فردوسی طوسی تألیف محمد استعلامی ص 101).