فراخ
نویسه گردانی:
FRʼḴ
فراخ . [ ف ِ ] (اِخ ) یا ذات الفراخ . جایی است در حجاز در دیار بنی ثعلبةبن سعد. (معجم البلدان ).
واژه های همانند
۹۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
فراخ آستین . [ ف َ ] (ص مرکب ) جوانمرد و صاحب همت و کریم و بخشنده . (برهان ) (آنندراج ) : فراخ آستین شو کز آن سبز شاخ فتدمیوه در آستین فراخ . ن...
فراخ ابروی . [ ف َ اَ ] (ص مرکب ) آنکه به عشرت گذراند و با مردم به شکفتگی برخورد کند. (از آنندراج ). رجوع به فراخ آبرو شود.
چاشت فراخ . [ ف َ ] (اِ مرکب ) نزدیک ظهر. ضُحاء؛ چاشت فراخ ، یا وقتی که قریب نصف شدن رسد روز. (منتهی الارب ). و رجوع به چاشتگاه فراخ شود.
بازی فراخ . [ ف َ ] (ص مرکب ) بمجاز، در برابر تنگخوی . در شعر سعدی بدین سان آمده است : سعدیا عاشق نشاید بودن اندر خانقاه شاهد بازی فراخ و ز...
فراخ شلوار. [ ف َ ش َل ْ ] (ص مرکب ) تن پرور. کاهل . (یادداشت بخط مؤلف ). نظیر آن در تداول عام : گیوه گشاد. (امثال و حکم ) : در همه عراق توان...
فراخ حوصله . [ ف َ ح َ / حُو ص ِ ل َ / ل ِ] (ص مرکب ) کنایت از بردبار و باوقار. (آنندراج ).
فراخ گشتن . [ ف َگ َ ت َ ] (مص مرکب ) گشاد شدن . فراخ شدن : آن خانه فراخ گشت به برکت قدم رسول . (تاریخ بیهقی ).
روده ٔ فراخ . [ دِ ی ِ ف َ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) معاء غلیظ ۞ . (لغات فرهنگستان ). رجوع بمعاء غلیظ شود.
فراخ آبرویی . [ ف َ ] (حامص مرکب ) خوشی بابرکت و زندگانی خرم . (ناظم الاطباء). آبرومند زیستن . با آبروی زیاد بودن . در مآخذ دیگر یافت نشد.
فراخ ابرویی . [ ف َ اَ ] (حامص مرکب ) به عشرت گذراندن وبا مردم به شکفتگی برخوردن . (آنندراج ) : چو بنمود شاه از سر نیکوی بدان تنگ چشمان فراخ...