فسانه شدن . [ ف َ
/ ف ِ ن َ
/ ن ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) معروف شدن . شهرت یافتن به صفتی
: که نراژدها شد بچنگش زبون
شده ست او فسانه به روم اندرون .
فردوسی .
الحق چه فسانه شد غم من
از شر فسانه گوی شروان .
خاقانی .
شدم فسانه بسرگشتگی وابروی دوست
کشید در خم چوگان خویش چون گویم .
حافظ.
|| کهنه شدن . دیرینه گشتن
: پارش امسال فسانه ست به پیش ما
هم فسانه شود امسالش چون پارش .
ناصرخسرو.