قاضی ابن الشحنة

قاضی ابن الشحنة. [ اِ نُش ْ ش ِ ن َ ] (اِخ )احمدبن محمدبن محمدبن شحنة، مکنی به ابوالولید و ملقب به لسان الدین و معروف به ابن الشحنة. از اکابر علمای حنفی است . وی قاضی القضاة حلب و خطیب جامع اموی بود و از مردان پاک بشمار میرفت . در دوران تصدی منصب قضاء کتابی به نام لسان الاحکام فی معرفة الاحکام تألیف کرد که در اسکندریه چاپ شده . وی به سال 882 هَ .ق . وفات یافت . کشف الظنون نام او را ابراهیم ضبط کرده است . (کشف الظنون ) (معجم المطبوعات ص 135 و ریحانةالادب ج 6 ص 40). و رجوع به ابن شحنه ابوالولید شود.