قاضی باقر

قاضی باقر. [ق ِ ] (اِخ ) ابن محمد علی ، مشهور به قاضی . متوفی به سال 1312 هَ . ق . ابن محسن قاضی تبریزی طباطبائی از اکابر علمای امامیه ٔ تبریز عصر حاضر بوده و مراتب علمی را با محاسن عمل توام داشته است . وی به سال 1285 در تبریز متولد شد و مقدمات علوم عربی و فقه و اصول را در همان شهر از دانشمندان وقت فراگرفت و به سال 1308 برای ادامه ٔ تحصیلات به عتبات عزیمت نمود و در اخلاق به حوزه ٔ قطب العارفین ملاحسینقلی همدانی و در فقه و اصول به درس حاج میرزا حبیب اﷲ رشتی و فاضل شربیانی و ملا اسماعیل قره باغی حاضر شد و سپس به تبریز مراجعت کرد و پس از چند سال باز عازم نجف گردید و در حوزه ٔ درس آخوند ملامحمد کاظم خراسانی و سید محمد کاظم یزدی و دیگران حاضر شد و به اجازه های چندی در اجتهادو روایت نائل گشت آنگاه به سال 1324 به تبریز مراجعت کرد. تألیفاتی دارد. او راست : 1- حاشیه ٔ رسائل شیخ انصاری . 2- حاشیه ٔ ریاض المسائل . 3- حاشیه ٔ فصول الاصول . 4- حاشیه ٔ مکاسب شیخ . 5- الخیارات و اقسامها واحکامها. 6- الدرر الغرویه فی الفوائد العلمیة. وی به سال 1366 هَ . ق . در تبریز وفات کرد و به قم نقل شد و در آنجا مدفون گردید. (ریحانة الادب ج 3 ص 263).