قاضی بساطی
نویسه گردانی:
QAḌY BSAṬY
قاضی بساطی . [ ب ِ ] (اِخ ) محمدبن احمدبن عثمان بساطی ، ملقب به شمس الدین و مکنی به ابوعبداﷲ. از قبیله ٔ طائی و از علمای مالکی مذهب است . وی به سال 778 هَ . ق . در 18سالگی به مصر رفت و در فقه و اصول و معانی و بیان و علوم عربی و فنون عقلی براعت یافت و مدتی در کمال فقر و تنگدستی بوده به طوری که بر روی پوست نی خوابیدی تا در نتیجه ٔ صبر و تحمل بخت خفته اش بیدار و به مدرسی شهرهائی منصوب عاقبت قاضی القضاة دیار مصر بود و مدت بیست سال با کمال استقلال به تمشیت امور قضائی اشتغال داشته و امام شمنی و قاضی القضاة محیی الدین مالکی و جمعی دیگر از اکابر وقت از وی استفاده ٔ علمی نموده اند. او راست : 1- حاشیه ٔ شرح مطالع. 2- حاشیه ٔ مطول . 3- حاشیه ٔ مواقف . 4- شفاء العلیل فی شرح مختصر الشیخ خلیل در فقه مالکی . 5- المغنی در فقه . وی در روز پنجشنبه 12 رمضان سال 842 به مرض قولنج وفات یافت . (کشف الظنون ) (روضات الجنات ص 794) (ریحانة الادب ج 3 ص 275).
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.