قاضی جمال الدین

قاضی جمال الدین . [ ج َ لُدْ دی ] (اِخ ) محمدبن عمربن مبارک یا محمدبن محمدبن عمر بحرق قاضی جمال الدین حمیری حضرمی شامی . فقیه نحوی لغوی که در فنون متداوله دستی توانا داشته . او راست : 1- تحفة الاحباب و طرفة الاصحاب . 2- السیرة النبویة. 3- شرح لامیة الاطفال ابن مالک . 4- شرح الملحة. 5- مختصر الاذکار. 6- نشرالعلم فی شرح لامیة العجم . وی به سال 930 در 61سالگی وفات یافت . (معجم المطبوعات ستون 533) (ریحانة الادب ج 1 ص 145).