قاف تا قاف . (ق مرکب ) قاف به قاف . کران تا کران . از یکسر تا سر دیگر این جهان . (امثال و حکم دهخدا). تمام جهان . (آنندراج )
: جهان قاف تا قاف پر نور کرد
به هر جا که بد ماتمی سور کرد.
فردوسی .
قاف تا قاف همه ملک جهان زان تو باد
خود همی دان که بود ارجو ان شأاﷲ.
منوچهری .
قاف تا قاف صیت عدل وی است
گذران بر لب اولی الالباب .
سوزنی .
قاف تا قاف جهان بینی شب وحشت چنانک
تا دم صورش سپیده دم نخواهی یافتن .
خاقانی .
چون خود و چون من نبینی هیچ کس در شرع و شعر
قاف تا قاف ار بجوئی قیروان تا قیروان .
خاقانی .
هر جا که دلی است قاف تا قاف
از بندگی تو میزند لاف .
نظامی .
بعزم دست بوسش قاف تا قاف
کمر بسته کله داران اطراف .
نظامی .
ماهی که قاف تا قاف از عکس اوست روشن
چون روی تو بدیده پشتی چو دال کرده .
عطار.
خوبرویان چو رخ نمی پوشند
عاشقان در طلب نمی کوشند
یافت عنقا ز عزلت و دوری
قاف تا قاف نام مستوری .
اوحدی .