قانون بطلمیوس

قانون بطلمیوس . [ ن ِ ب َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قانونی است که در «المجسطی » ضبط شده . این قانون از هیئت دانهای اسکندریه است که حساب نجومی بابلی را راجع به هیئت از زمان نبونصر پادشاه آسور (747-734 ق . م .) مرتب کرده اند و فهرستهای پادشاهی از این زمان شروع میشود. فهرستهای اشخاصی که سالها به اسم آنها خوانده میشود تا 911 ق . م . بالا میرود و حساب کردن سهل است ، زیرا از کسوفی که در 15 ژوئیه 763 ق . م . روی داده ذکری شده و بابلیها فهرستی از سلسله های سلطنتی ترتیب داده سنوات را ذکر کرده اند مخصوصاً چیزی که برای حساب گرانبها میباشد، این است که در این فهرستها اشاره به وقایعی شده که با واقعه ٔ مهمی در یک زمان یا در زمان معینی قبل از آن روی داده اما برای تاریخ قدیم بابل یا تاریخ سومر چیزهائی در نظر میگیرند که به نتیجه ٔ قطعی میرسند مانند طبقات تمدن در موقع حفریات ، اسامی پادشاهان ، خطوط، طرز انشاء و غیره . (تاریخ ایران باستان ص 111).