قدسی هروی . [ ق ُ ی ِ هَِ رَ ] (اِخ ) (مولانا...) هروی است و شیرین گفتار و شیرین کردار است ، و مرض لقوه دارد، و از این جهت آب بسیار بی اختیار از دهان او روان است و قطره قطره از آن چکان ، و در این بیت گفته :
با وجود چنین دهن که مراست
شعر گویم که آب از آن بچکد.
(ازمجالس النفایس چ بانک ملی ص 190).
این مطلع هم از او است :
ای که منعم میکنی از دیدن آن گل عذار
حالت دل را نمیدانی مرا معذور دار.
(مجالس النفایس چ بانک ملی ص 190).