قضة

قضة. [ ق ِض ْ ض َ ] (ع اِمص ) دوشیزگی . || دوشیزگی ربایی . اسم است اقتضاض را. (منتهی الارب ). || (اِ) زمین سنگ ریزه ناک ، یا زمین پست که خاکش همه ریگ باشد و در جانبی یا گرداگردش زمین درشت بلند باشد. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || گونه ٔ هر چیزی . (منتهی الارب ). جنس . (اقرب الموارد). || سنگریزه ٔ خرد. و در تمام این معانی به فتح قاف نیز آمده است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).