قطب الدین کیدری

قطب الدین کیدری . [ ق ُ بُدْ دی ک َ دَ ] (اِخ ) محمدبن حسین بن حسن بیهقی نیشابوری . از دانشمندان قرن ششم هجری است که در اکثر علوم متداول زمان خود دست داشت واز شاگردان فضل بن حسن طبرسی و عماد طوسی محمدبن علی است . اقوال وی در فقه مشهور است . او راست : 1- الاصباح فی فقه الامامیه . 2- انوار العقول من اشعار وصی الرسول (ص )، و به تصریح مؤلف الذریعه این غیر از دیوان مشهور متداولی است که به حضرت امیرالمؤمنین منسوب است . 3- البراهین الجلیة فی ابطال الذوات الازلیه . 4-حدائق الحقایق ، و این شرحی است بر نهج البلاغة و نسخه ای از آن در کتابخانه ٔ فاضلیه ٔ مشهد موجود است . 5- الدرر فی دقایق علم النحو. سال وفات او به دست نیامد.(روضات الجنات ) (الذریعه ) (ریحانة الادب ج 3 ص 310).