قلعه شهرک
نویسه گردانی:
QLʽH ŠHRK
قلعه شهرک . [ ق َ ع َ ش َ رَ ] (اِخ ) قلعه ای است در بالای کوه اشکنوان ، علف بسیار دارد. مردم صحراگرد در اول فصل علف گوسفندهای خود را با طناب بالای قلعه برده و پس از اینکه علف تمام شد باز با طناب پائین می آورند. (جغرافیای غرب ایران ص 131). رجوع به اشکنوان شود.
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.