قل هو ا. [ ق ُ هَُ وَل ْ لاه ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ امری ) مطلع سوره ٔ یکصد و دوازدهم از قرآن که آن را سوره ٔ اخلاص خوانند
: بفلک میرسد از روی چو خورشید تو نور
قل هو اﷲ احد چشم بد از روی تو دور.
سعدی .
-
قل هو اﷲ خواندن برای کسی ؛ دعا خواندن برای نگهداری او.