قورت انداختن
نویسه گردانی:
QWRT ʼNDʼḴTN
قورت انداختن . [ اَ ت َ ] (مص مرکب ) قورت رفتن . بخود بالیدن . خودستایی کردن .
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
غورت انداختن .[ اَ ت َ ] (مص مرکب ) در تداول عوام و لوطیان ، دعوی باطل کردن . بستن به خویش چیزی را از نیکی به دروغ .