کار چراغ خلوتیان . [ رِ چ َ
/ چ ِ غ ِ خ َل ْ وَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از افروختن به دوام باشد و روشن ساختن جای تاریک را نیز گویند. || دوده افکندن . (برهان ) (آنندراج )
: ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت
کار چراغ خلوتیان باز درگرفت .
۞ حافظ (دیوان چ قزوینی ص 59).