کاسه ٔ همسایه . [ س َ
/ س ِ ی ِ هََ ی َ
/ ی ِ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فرستادن همسایگان و برادران چیزی را با یکدیگر و آن را در عرف هند بهاجی گویند و بدین معنی تنها کاسه نیز آمده و بهمین معنی است کاسه ٔ همسایه دو پا دارد یعنی ازین خانه به آن خانه و از آن خانه به این خانه رود. (آنندراج )
: فتاده سنگی از این سقف مینا
شکسته کاسه ٔ همسایه را پا.
سلیم (از آنندراج ).